മുൻ ഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ:
ഞാൻ ഇല്ലേ കൂടെ..
അവന്റെ ആ ഒരു വാചകം മാത്രം മതി ആയിരുന്നു അവൾക്ക് ഒരു ആയിരം ആശ്വാസം ആകുവാൻ…
നിറമിഴികളോടെ അവൾ തന്റെ മാധവിനെ നോക്കി.
.പെട്ടന്ന് തലയ്ക്കകത്ത് സൂചിയ്ക്ക് കുത്തുന്നത് പോലെ ഒരു വേദന വന്നു….
ഗൗരിയുട മുഖം വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു..
“എന്താ ഗൗരി… വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ… “
“ചെറുതായിട്ട്…. “അവൾ പിറുപിറുത്തു.
വേഗം തന്നെ അവളെ സി റ്റി സ്കാൻ ചെയുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് അവർ കൊണ്ട് പോയി
ഡോക്ടർ രേവതി മേനോന്റെ ഊഹം തെറ്റിയില്ല.. തലയ്ക്കു അകത്തു ഒരു മുഴ ഉണ്ടായിരുന്നു.. എത്രയും പെട്ടന്ന് അത് remove ചെയുക…. ന്യൂറോ സർജൻ ആയ ഡോക്ടർ രാം ദേവ് ന്റെ അടുത്തേക്ക് മാധവ് പാഞ്ഞു..
റിപ്പോർട്ട്‌ കണ്ടതെ അവളെ വേഗം സർജറിയ്ക്ക് റെഡി ആക്കുവാൻ അയാൾ നിർദ്ദേശിച്ചു.
“ഡോക്ടർമാധവിന്റ ആരാണ് ഈ ഗൗരി… “
“എന്റെ wife ആണ് ഡോക്ടർ… “
“ങേ…. താങ്കളുടെ മാര്യേജ് കഴിഞ്ഞത് ആയിരുന്നോ… “
“യെസ് ഡോക്ടർ….”
“ഒക്കെ ഒക്കെ… എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.. എന്തായാലും ഡോക്ടർ മാധവ് നമ്മൾക്ക് സർജറി കഴിഞ്ഞേ എന്തെങ്കിലും പറയാനാവൂ…. ഒക്കെ….. “
“ഡോക്ടർ… എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ലം…… “ഇടറിയ ശബ്‌ദത്തിൽ അവൻ അയാളെ നോക്കി.
“അങ്ങനെ ഒന്നും സംഭവിക്കാതിരിക്കാൻ നമ്മൾക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം… “
ഡോക്ടർ റാമിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ മാധവിന്റ ശരീരത്തിൽ കൂടി എന്തൊക്കെയോ പ്രകമ്പനം ഉണ്ടായി..
“ന്റെ കാവിലമ്മേ…. എന്റെ ഗൗരിക്ക് ഒന്നും സംഭവിയ്ക്കരുതേ….. നീ എന്റെ ജീവൻ എടുത്തോളൂ.. എന്നാലും ആ പാവത്തിനെ പരീക്ഷിക്കരുതേ…. “
അവൻ വേഗം രേവതി മേനോന്റെ അരികിൽ ചെന്നു..
“ഡോക്ടർ.. അവൾ പ്രെഗ്നന്റ് ആയ സ്ഥിതിക്ക് സർജറി ചെയുമ്പോൾ… “
“ഓഹ്.. യെസ്.. ഞാൻ അതു രാം സാറിനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. സാർ പറഞ്ഞത് സർജറി കഴിയട്ടെ.. എന്നിട്ട് ബാക്കി എല്ലാം എന്ന് ആണ്.. “
.”ഡോക്ടർ.. അവൾക്… അവൾക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും.. “
“ഹേയ്.. ഒന്നുമില്ല…. പേടിക്കാതെ ധൈര്യം ആയിട്ട് ഇരിക്ക് മാധവ്… എല്ലാം കാണുന്ന ഒരാൾ മുകളിൽ ഇല്ലേ… “
ഡോക്ടർ രേവതിയുടെ വാക്കുകൾ അവനു ഇത്തിരി ധൈര്യം നൽകി..
കോറിഡോറിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ പാവം മാധവ് ഗൗരിക്കായി കേണു…
അവൻ ചെല്ലുമ്പോൾ സിദ്ധുവും അംബികയും ഓടി വന്നു..
“ഡോക്ടർ എന്ത് പറഞ്ഞു മോനെ…. “
. “ഒന്നും പറയാറായിട്ടില്ല അമ്മേ… ഓപ്പറേഷൻ കഴിയട്ടെ എന്ന് ആണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്.. “
“എന്റെ ദൈവമേ… ന്റെ കുട്ടിയ്ക്ക് ഒന്നും വരുത്തല്ലേ….. “അംബികാമ്മ ശബ്ദം ഇല്ലാതെ കരഞ്ഞു. മാധവ് കേറി ചെല്ലുമ്പോൾ അവൻ കണ്ടു പാതി മയക്കത്തിലേക്ക് വീഴുന്ന ഗൗരിയെ.
അവൻ മെല്ലെ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് ചെന്നു.
“ഗൗരി….. “
ആ വിളി കേൾക്കാൻ ഒരുപാട് കൊതിച്ചത് പോലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചിമ്മി..
“തല വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ…. “
“ഇല്ല….. “
“പേടിയ്ക്കുക ഒന്നും വേണ്ട… ചെറിയ ഒരു മുഴ ഉണ്ട്.. അത് നമ്മൾ remove ചെയുമ്പോൾ എന്റെ ഗൌരി ഓക്കേ ആകും കെട്ടോ…. “
“മ്മ്….. “
“പേടിയ്‌ക്കേണ്ട കെട്ടോ… “
“മ്മ്…. “
അവൾ പ്രയാസപ്പെട്ടു മൂളുക മാത്രം ആണ് ചെയ്തത്.
അപ്പോളേക്കും ഡോക്ടർ രാം അവിടേക്ക് വന്നു..
“ആഹ് ഗൗരി….. ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട് ‘
“കുഴപ്പമില്ല…. “
വെരി ഗുഡ്…. “
അയാൾ അവിടെ നിന്ന നേഴ്സ്മാർക്ക് എന്തൊക്കെയോ ഉപദേശം കൊടുത്തു.
അങ്ങനെ ഗൗരിയെ തിയറ്ററിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകാൻ ഉള്ള സമയം ആയി…
അംബിക വന്നു അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്തു.
“എന്റെ കുട്ടിയ്ക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല കെട്ടോ… എല്ലാം കഴിഞ്ഞു വേഗം തന്നെ മോൾ സുഖം പ്രാപിക്കും…. “
അവർക്ക് കണ്ണീരിൽ കുതിർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി ആണ് അവൾ സമ്മാനിച്ചത്.
വാതിൽ അടയും മുൻപ് മാധവ് ഒന്നുകൂടി അവളുടെ കൈകളിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു..
അവന്റെ കൈത്തടം എടുത്തു അവൾ തന്റെ വയറിന്മേൽ ചേർത്ത് വെച്ച്… അപ്പോളേക്കും ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തൂവി.
“ഗൗരികുട്ടി…. മിടുക്കി ആയിട്ട് വേഗം വരണം കെട്ടോ.. ഇല്ലെങ്കിൽ എനിക്കും കുഞ്ഞവയ്ക്കും വിഷമം ആകും… “അവളുടെ തിരുനെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു…
ഗൗരിക്ക് അത് മതിയായിരുന്നു… എല്ലാ വിഷമവും മറക്കുവാൻ..
നേരം പിന്നിട്ടു കൊണ്ട് ഇരുന്നു..
പ്രാർത്ഥനയോടെ നിറഞ്ഞ മിഴിയുമായി മാധവും അമ്മയും സിദ്ധുവും പുറത്തും..
അരുതാത്തത് ഒന്നും സംഭവിക്കരുതേ…..
ആ ഒരു ഒറ്റ പ്രാർത്ഥന ഒള്ളു അവനു.
എന്റെ ഗൗരി…. ഒന്നും അറിയാത്ത ന്റെ പാവം കുഞ്ഞു.. ഇരുജീവനും നിന്റെ ഇരുമിഴികളിലും ആണ്… ഒന്ന് കൺചിമ്മാതെ കാവൽ ആയിരിക്കണേ…..
നീണ്ട ആറു മണിക്കൂർ…..
ആറു യുഗങ്ങൾ പിന്നിട്ടത് പോലെ ആണ് അവനു തോന്നിയത്..
ഡോക്ടർ രാം ദേവ് ആണ് വെളിയിലേക്ക് വന്നത്…
“മിസ്റ്റർ മാധവ്….. ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞു… ഗൗരി സുഖം ആയിരിക്കുന്നു… നമ്മൾ പേടിച്ചത് പോലെ ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല കെട്ടോ… താങ്കൾ ഗൗരിയെ കയറി കണ്ടോളു.. എന്നിട്ട് എന്റെ റൂമിലേക്ക് വരൂ… “
അവൻ ഡോക്ടർടെ ഇരു കൈകളിലും പിടിച്ചു… എന്നിട്ട് ഗൗരിയെ കാണാനായി അകത്തേക്ക് ഓടി..
നീല നിറം ഉള്ള ഷീറ്റ് പുതച്ചു മയങ്ങി കിടക്കുന്ന തന്റെ നല്ലപാതിയെ അവൻ നോക്കി നിന്ന്…
അച്ഛൻ ചെയ്ത പ്രതികാരത്തിന് മകളെ ഇരയാക്കൻ ശ്രെമിച്ച താൻ എത്ര നീചൻ ആണ്… ഇല്ല ഇനി ഒരിക്കൽ പോലും ഈ പാവത്തിനെ താൻ വേദനിപ്പിക്കില്ല… എന്ത് വലിയ തെറ്റ് ആണ് താൻ ചെയ്തത്.
ഒരിക്കൽ പോലും പൊറുക്കാനാവാത്ത തെറ്റ് ആണ് താൻ ചെയ്തത്..
ഈ പാവം… എത്ര മാത്രം വിഷമിച്ചു.
എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു തന്റെ ഒപ്പം ഇറങ്ങി വന്നവൾ ആണ്..
എല്ലാ സൗഭാഗ്യവും വേണ്ടന്ന് വെച്ചിട്ടും തന്നെ ഓർത്തു മാത്രം ഇറങ്ങി വന്നവൾ.. തന്നോട് ഒപ്പം ഒന്നിച്ചു ഉള്ള ഒരു ജീവിതം.. അതാണ് ആ പാവം ആഗ്രഹിച്ചത്.
അവളെ താൻ എന്ത് മാത്രം സങ്കടപ്പെടുത്തി…..
അവന്റെ കണ്ണുകൾ എത്ര ശ്രെമിച്ചിട്ടും നിറഞ്ഞു ഒഴുകി.
“ഗൌരി……. “
“ഗൗരി….. “
രണ്ട് തവണ അവൻ വിളിച്ചപ്പോൾ അവൾ മെല്ലെ ഇമകൾ ചലിപ്പിച്ചു.
പാതി കൂമ്പിയ മിഴികളോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി.
“എല്ലാ കഴിഞ്ഞു കെട്ടോ.. ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല…… “
“നമ്മുടെ…. നമ്മുടെ.. കുഞ്ഞ്…. “
പാവം ഗൗരി.. അവനോട് ആദ്യം ചോദിച്ചത് കുഞ്ഞിനെ കുറിച്ച് ആയിരുന്നു..
“കുഞ്ഞിന് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല മോളെ.. “
“മ്മ്… “വീണ്ടും അവൾ മയക്കത്തിലേക്ക് ആണ്ടു പോയി..
ഡോക്ടർ രാംദേവ് ന്റെ അടുത്തേക്ക് മാധവ് പോയി.
അയാൾ എന്തൊക്കെയോ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ തിരയുക ആണ്..
“സാർ…. “
“ഓഹ്.. മാധവ്.. സിറ്റ് ഹിയർ… “
അയാൾ ചെയർ ചൂണ്ടി കാണിക്കുകയും മാധവ് അവിടെ ഇരുന്നു.
“ഗൗരിയെ കയറി കണ്ടോ…. “
“ഉവ്വ്….. “
“എന്ത് പറഞ്ഞു… “
“പ്രേത്യേകിച്ചു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല… കുഞ്ഞിനെ കുറിച്ച് ആണ് ചോദിച്ചത്… “
“മ്മ്… “അയാൾ ചൂണ്ട് വിരൽ താടിയിൽ ഊന്നി വീണ്ടും ആലോചിച്ചു.
“ഡോക്ടർ… എനി പ്രോബ്ലം… “
“യെസ് മാധവ്… ഒരു ചെറിയ പ്രോബ്ലം ഉണ്ട്…. “
“എന്താണ് ഡോക്ടർ.. “അവന്റെ ഹൃദയതാളം വേഗത്തിൽ ചലിച്ചു.
“അത്… ഗൗരിക്ക് ഇനി കുറച്ചു നാൾ ചികിത്സ വേണം,,, നീണ്ട വിശ്രമവും…. അതുകൊണ്ട്.. ഒരു കുഞ്ഞ്… അതു കുറച്ച് നാൾ കഴിഞ്ഞു പോരെ… അതാവും നല്ലത്… “
“അപ്പോൾ ഡോക്ടർ… “
“യെസ്… ഈ കുഞ്ഞിനെ വേണ്ടന്ന് വെച്ചിട്ട് ചികിത്സ തുടങ്ങുന്നത് ആണ് ഗൗരിയുടെ ആരോഗ്യത്തിന് നല്ലത് എന്ന് ആണ് എന്റെ ഒപ്പീനിയൻ…. “
“ഡോക്ടർ… “
“സീ മിസ്റ്റർ മാധവ്… പല പല മരുന്നുകൾ നമ്മൾക്ക് ചികിത്സയുടെ ഭാഗമായി എടുക്കേണ്ടി വരും.. ഡോസ് കൂടിയ മരുന്നുകൾ കുഞ്ഞിന്റെ ആരോഗ്യത്തെ ബാധിക്കും..ഒരു ഡോക്ടർ ആയ താങ്കളോട് അതൊന്നും പറഞ്ഞു തരേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു . “
“യെസ് ഡോക്ടർ.. എനിക്ക് മനസിലാകും….. ഞാൻ ഗൗരിയെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി കഴിഞ്ഞു അവളോട് സംസാരിക്കാം “
“Ok.. താങ്കൾ ആ കുട്ടിയെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കൂ… തന്നെയുമല്ല നിങ്ങൾക്ക് അധികം പ്രായവും ആയിട്ടില്ലലോ… “
“Ok ഡോക്ടർ… “
മാധവ് അയാളുടെ അരികിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് പോയി.
കാര്യങ്ങൾ എല്ലാ അംബികാമ്മയോട് അവൻ പറഞ്ഞു.
ഡോക്ടർ പറയുന്നത് പോലെ ചെയാം മോനെ.. എന്നാണ് അവരും പറഞ്ഞത്.
പക്ഷെ മാധവിന് ഉറപ്പായിരുന്നു… ഗൗരി സമ്മതിക്കില്ല എന്ന്….
എന്നാലും അവളെ കൊണ്ട് സമ്മതിപ്പിച്ചേ തീരു….
അവളുടെ ആരോഗ്യം ആണ് മറ്റെന്തിനെകാൾ വലുത്..
എന്നാലും.. എന്നാലും… തന്റെ പൊന്നോമനയെ ഒരു നോക്ക് കാണാതെ വേണ്ടെന്നു വെയ്ക്കുന്നത് ഓർത്തപ്പോൾ അവന്റെ നെഞ്ചു പൊട്ടി..
ഈശ്വരാ.. എന്തൊക്ക പരീക്ഷണങ്ങൾ ആണ്…..
ആദ്യത്തെ ദിവസം ഗൗരി സർജിക്കൽ ഐ സി യൂ വിൽ ആയിരുന്നു. അടുത്ത ദിവസം ഉച്ചയോടെ ആണ് അവളെ റൂമിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തത്..
പാവം… ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് അവൾ കോലം കെട്ടു പോയതായി അവനു തോന്നി..
അംബികാമ്മ അവളെ ചാരി ഇരുത്തി അല്പം പൊടിയരി കഞ്ഞി കോരി കൊടുത്തു
രണ്ട് മൂന്ന് സ്പൂൺ അവൾ കുടിച്ചെന്നു വരുത്തി.
“മോളെ.. അല്പം കൂടി കുടിയ്ക്കൂ… ഇല്ലെങ്കിൽ ക്ഷീണം ആകും.. “…
“മതി അമ്മേ… ഇത് മതി…… വിശപ്പ് തീരെ ഇല്ല.. “
വീണ്ടും അവളെ മാധവും അമ്മയും കൂടി ചാരി കിടത്തി.
അന്ന് ആണെങ്കിൽ മാധവ് കുഞ്ഞിനെ വേണ്ടന്ന് വെയ്ക്കുന്ന കാര്യം അവളോട് പറഞ്ഞില്ല..
അവൾ പെട്ടന് എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്ന് അവനു അറിയില്ലായിരുന്നു.
.അടുത്ത ദിവസം പക്ഷെ അവനോട് ഡോക്ടർ രാം പറഞ്ഞത് എത്രയും പെട്ടന്ന് ചികിത്സ തുടങ്ങണം, അതു കൊണ്ട് ഗൗരിയെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കുക എന്നത് ആണ്..
എന്തായാലും അവളോട് കാര്യങ്ങൾ തുറന്ന് പറയാൻ തന്നെ അവൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഉച്ചതിരിഞ്ഞപ്പോൾ അംബികാമ്മ യെ അവൻ വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടു.
പിന്നീട് അവർ രണ്ടാളും മാത്രം ആയി..
അവൻ ഗൗരിയെമെല്ലെ ചാരി ഇരുത്തി..
“എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഇപ്പോൾ… “
“മ്മ്.. കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല മാധവ്…എന്നാലും ഞാൻ അങ്ങ് പേടിച്ചു പോയിരുന്നു… “
“ഒരു കുഴപ്പവും വരില്ല മോളെ.. അങ്ങനെ ഒന്നും എന്റെ ഗൗരിയെ എന്നിൽ നിന്ന് പിരിക്കാൻ ആവില്ല… “
“എനിക്ക് വിശ്വസിക്കുമോ മാധവ്… “
അവളുടെ ആ ചോദ്യത്തിൽ അവനു വ്യക്തം ആയിരുന്നു എന്താണ് അവൾ ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്ന്..
“നിന്റെ അച്ഛനോട് ഉള്ള പ്രതികാരം എന്റെ മനസ്സിൽ ആളി കത്തുക ആയിരുന്നു… എങ്ങനെ എങ്കിലും അയാളെ നാറ്റിക്കണം എന്നായിരുന്നു ചിന്ത..ഒടുവിൽ നിന്നെ വെച്ച് കളിയ്ക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്… പക്ഷെ.. പക്ഷെ.. നിന്റെ സ്നേഹം എന്നെ തോൽപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു….ഇനി.. ഇനി.. നീ ഇല്ലാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും എനിക്ക് പറ്റില്ല ഗൌരി.. അത്രയ്ക്ക് എന്റെ നെഞ്ചു നിറയെ നീ ആണ്.. നീ മാത്രം.. എന്റെ ശ്വാസം പോലും നിനക്കായി മാത്രം ഉള്ളതാണ്… നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ ആ നിമിഷം നിലയ്ക്കും ഈ ശ്വാസവും…. നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലേ ഗൗരി… “ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് അവൻ നോക്കി.
“ഉവ്വ്…….. എന്റെ മാധവിനെ എനിക്ക് വിശ്വാസം ആണ്…. എന്നും.. എന്നെന്നും.. “
അവളുടെ മിഴികൾ തിളങ്ങി..
“Madhav…ഇവിടെ ഒരാൾ ഉണ്ട് കെട്ടോ…. “അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്റെ വയറിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി..
എങ്ങനെ അവളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കും എന്നോർത്ത് അവന്റെ ഉള്ളം നീറി..
തുടരും…
