ചെമ്പരത്തി..
Story written by Rejitha Sree
ചില സത്യങ്ങൾ അങ്ങനെയാണ്..
അകലും തോറും നമ്മിലേക്ക് മാത്രം അടുക്കുന്നവ..
അവയ്ക്കു ചിലപ്പോൾ ഒരു കൊച്ച് കുഞ്ഞിന്റെ ശാഠ്യങ്ങളുണ്ടാകും..
എത്ര ദേഷ്യപ്പെട്ടാലും പിന്നെയും ദയനീയതയുടെ മുഖം നീട്ടി നമ്മെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ടാകും..
ചിലപ്പോൾ ആരുമില്ലാത്തവനെ പോലെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുട്ടിൽ നിലത്തിരുന്നു ആരും കേൾക്കാതെ തേങ്ങുന്നുണ്ടാകും…
ഇവയൊന്നും നഷ്ടങ്ങളെ ഓർത്തല്ല..
തന്റെ ജീവന്റെ ഒരു ഭാഗം സ്പന്ദിക്കാതിരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ നെഞ്ചുപൊട്ടി തന്നിൽ നിന്നകലുമോ എന്ന് ഭയന്ന് അലമുറയിട്ടു നിലവിളിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത ആത്മാവിന്റെ നിശ്ചലമായ നീറ്റലാണത്. …
ഒരിക്കലെങ്കിലും അനുഭവിച്ചവന് മാത്രം അറിയാൻ പറ്റുന്ന നീറ്റൽ…
എവിടെയാണ് താളം തെറ്റിപോയത്..
എന്നിൽ മാത്രം ജീവിച്ചിരുന്ന എന്റെ രാവുകൾ ഒന്നും ഇപ്പോൾ എന്റെയല്ല. പകരം മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളിൽ സ്പന്ദിക്കുന്ന കുറെ വേദനകൾ..
“സ്വന്തമെന്നു കരുതി മാറ്റിവെക്കാനും ഉപേക്ഷിക്കാനും കഴിയാത്ത ചില ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകൾ… “
സ്നേഹത്തിന്റെ വളരെ വിഷമം പിടിച്ച അവസ്ഥകളിൽ ഒന്ന്….
ഈ ലോകം ചെറുതാണ്. കിട്ടുന്ന സന്തോഷങ്ങൾ നിന്നെ തേടിവരുന്നവയ്ക്കൊക്കെ നിന്നോട് പറയാൻ ഒരു നൂറു കഥകൾ ബാക്കി കാണും…
വഴിയിൽ എവിടെയോ പിണങ്ങി നിൽക്കുകയാണ് മനസ്സ്. ഒന്നും പറഞ്ഞ് ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൂടെ കൂട്ടാൻ കഴിയുന്നില്ല… ചില നെടുവീർപ്പുകൾക്കു ഉത്തരം കണ്ടെത്താനും..
എവിടെയാണ് മനസ്സേ നിന്റെ താളം തെറ്റിയത്.. ഇഷ്ടപ്പെടാൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചു. ആരുടേയും ജീവിതത്തിൽ ഭാരമാക്കാത്ത ഒരു ഇഷ്ടം മനസ്സിൽ കൊണ്ടു നടക്കാൻ..
പക്ഷെ ദൈവം എന്തിനിങ്ങനെ പരീക്ഷിച്ചു.. ആരുടെ ശാപമാണ് ഇപ്പോൾ അറിയുന്നത്.. ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടപെടുന്ന ഒരാളുടെ ഹൃദയവും ആഗ്രഹിച്ചു..
നിന്റെ വിരൽ തഴുകുന്ന നേരം ഭൂമിയാകെ കുളിര് കൊണ്ട് മഴ നനയണം… നിന്റെ അധരങ്ങൾ എന്നെ നുകരുമ്പോൾ ഇതുവരെ ഉതിർന്നിട്ടില്ലാത്ത തേൻ മധുരത്തിൽ അലിഞ്ഞു തീരണം..
നിന്റെ നെഞ്ചോട് ചേരുന്ന വേളയിൽ ഹൃദയ താളം പോലും പ്രണയതിന്റെ കൊടുമുടികൾ ഒരൊറ്റ കിതപ്പിൽ…
പക്ഷെ… ഇനി ഈ ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ജീവനില്ല.. മരണത്തിന്റെ തൊട്ടു മുൻപും അവരെന്നോട് മന്ത്രിച്ചു.. നീ ഞങ്ങളെ കൊല്ലുകയാണ്..
എനിക്ക് അപ്പോൾ പറയാൻ ഉള്ളത് പ്രണയത്തിന്റെ ചാരുതയില്ലാതെയും സ്നേഹിക്കാൻ ആകും..
നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവനെ നീ തള്ളി പറഞ്ഞാൽ ദൈവം നിന്നെ കോടി ജന്മങ്ങൾ പൊള്ളുന്ന തീയിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും നിന്നെ തള്ളിയിടും.. തണുപ്പിന്റെ സൂചികൾ നിന്റെ ശരീരത്തിൽ കുത്തിയിറക്കും.. നിന്റെ കണ്ണുകളെ ചൂഴ്ന്നെടുത്തു കഴുകന്മാർക്കു കൊടുക്കും…
പക്ഷെ… ഇപ്പോൾ മനസ്സിന്റെ ഭ്രാന്തമായ ചിന്തകൾക്ക് ഒരു ചെമ്പരത്തി പൂവിന്റെ ഭംഗിയാണ്.. ആരിലേയ്ക്കും അടുക്കാതെ.. ആരോടും പരിഭവമില്ലാതെ.. ഭംഗിയുള്ള വർണ്ണങ്ങൾ എല്ലാം പൊലിഞ്ഞു…