കാഴ്ചകളിലൂടെ..
Story written by Unni K Parthan
“നിന്നെ കാണുമ്പോൾ എങ്ങനാ ഡീ ഒന്ന് മുട്ടി ഉരുമാതെ പോകുന്നത്..”.ഫുട്പാത്തിലൂടെ നടക്കുന്ന നേരം മുട്ടു കൈ കൊണ്ട് ചാരുവിന്റെ തോളിൽ തട്ടി കൊണ്ട് ജിതൻ ഒരു വഷളൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു..
“കാശുണ്ടോ കൈയ്യിൽ…” തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. ചരുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ജിതൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി..
“എത്ര…”
“എത്ര തരും എനിക്ക്…”
“എങ്ങനെ.. ഒരു മണിക്കൂറോ.. അതോ ഒരു ദിവസമോ..” ജിതൻ മുണ്ട് ഒന്ന് പൊ ക്കി വളച്ചു കുത്തി വലതു തുടയിൽ മെല്ലെ തട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“അത് നിങ്ങടെ ഇഷ്ടം..”
“അതിപ്പോ.. ഒരു അയ്യായിരം തരാം..”
“മണിക്കൂറിനോ..”
“അല്ല ഒരു ദിവസത്തേക്ക്..”
“അത് വല്ലാതെ കുറവല്ലേ.. എന്നെ ആരും ഇത് വരെ തൊട്ടിട്ടില്ല.. ഫ്രഷ് ആണ് ഞാൻ..”
“പത്ത്..”
“പതിനായിരം..”
“മ്മ്..”
“മ്മ്.. ഓക്കേ.. ഇതാണ് ഗൂഗിൾ പേ അയച്ചേക്കു..”
“അതെങ്ങനെ.. കാര്യം കഴിയാതെ ഞാൻ ക്യാഷ് ഇടില്ല..”
“ഇടില്ലേ വേണ്ടാ.. ഞാൻ വേറെ ആളെ നോക്കാം..” ചാരു മുന്നോട്ട് നടന്നു..
“ഇരുപത്തി നാല് വയസ് പ്രായം തോന്നുന്ന ഇവളെ അങ്ങനെ വിട്ടാൽ ശരിയാകില്ല..” ജിതിൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു..
“അതേ.. നമ്പർ പറ.. ക്യാഷ് ഇടാം..”
“വേണ്ടാ… ഞാൻ വേറെ ആളെ നോക്കിക്കോളാം..”
“അങ്ങനെ പറയല്ലേ ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ.. നമ്പർ പറ..”
“ഇരുപത്തി അയ്യായിരം വേണം..” ചാരു തിരിഞ്ഞു നിന്നു ഒരു കാൽ എടുത്തു റോഡിന്റെ അരുകിലെ സ്റ്റെപ്പിൽ വെച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“എന്താന്ന്..” ജിതൻ അമ്പരപ്പോടെ ചോദിച്ചു..
“ഇനി ചോദിച്ചാൽ റേറ്റ് കേറും.. ഇടുന്നേൽ ഇപ്പോൾ ഇട്ടേക്കു.. ഇരുപത്തി അയ്യായിരം.. ഇടുന്നോ..” സാരി മെല്ലെ ഉയർത്തി എളിയിലേക്ക് കുത്തി കൊണ്ട് ചാരു പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“നമ്പർ താ..”
“9847####00”
“ഇട്ടിട്ടുണ്ട്..”
“മ്മ്.. നോക്കട്ടെ..”
“ചേച്ചി.. ക്യാഷ് ഞാൻ അകൗണ്ടിൽ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്..” ചാരു ആരോടോ ഫോൺ ചെയ്തു പറഞ്ഞു..
“അറിയോ.. ഈ പുള്ളിക്കാരിയെ..” കൈയ്യിലെ മൊബൈലിൽ നിന്നും ഒരു പിക് എടുത്തു കാണിച്ചു കൊണ്ട് ചാരു ചോദിച്ചത് കേട്ട് ജിതൻ ഞെട്ടി..
“ദേവു..”
“മ്മ്.. നിന്റെ മോള്.. എന്റെ സീനിയർ ആണ്.. കോളേജിൽ.. അവളുടെ അച്ഛൻ ആണെന്ന് എനിക്കറിയാം. നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ അറിയില്ല.. കോളേജിലെ എക്സാം ഫീസ് അടച്ചിട്ടില്ല.. ആള്…നിങ്ങൾ കൊടുക്കാറില്ലന്നു പറഞ്ഞു…അവൾ ജോലി എടുത്തു പഠിക്കുന്നു.. അമ്മ വീട്ടിൽ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പാവത്തെ പോലെ ജീവിക്കുന്നു.. നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ തോന്നിയ പോലെ വ്യ ഭിചരിച്ചും.. ക ള്ളു കുടിച്ചും നടക്കുന്നു..
തന്റെ മോളുടെ പ്രായം ഒള്ളൂ എനിക്ക്.. ആ എനിക്കാണ് നീ വിലയിട്ടത്.. ഈ പേനയിൽ ക്യാമറയാണ്.. നിങ്ങളുടെ എല്ലാം ഇതിൽ ഉണ്ട്.. ഇത് ഞാൻ സോഷ്യൽ മീഡിയ വഴി അങ്ങ് പ്രചരിപ്പിക്കും..”
“അയ്യോ മോളേ ചതിക്കല്ലേ.. നാറ്റിക്കല്ലേ പ്ലീസ്.. മോളുടെ കാല് ഞാൻ പിടിക്കാം..”
“ചെവികുറ്റി നോക്കി ഒരെണ്ണം തരണമെന്ന് ഉണ്ട്.. പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ പ്രായം.. അത് എന്നെ അനുവദിക്കുന്നില്ല..”
“മോളേ പ്ലീസ്.. ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല.. നാറ്റിക്കരുത് പ്ലീസ്..”
“ഇനി തന്നെ പറ്റി മോള് എന്തേലും വന്നു പറഞ്ഞാൽ.. അന്ന് ഇത് മൊത്തം ഞാൻ നാട്ടിൽ ഫ്ലാഷ് ആക്കും ഓർത്തോ..”
“ഇല്ല മോളേ.. സത്യമായിട്ടും ഇല്ല.. നിർത്തി എല്ലാം ഞാൻ നിർത്തി..”
“നിർത്തിയ നിങ്ങൾക്ക് കൊള്ളാം..” അതും പറഞ്ഞു ചാരു മുന്നോട്ട് നടന്നു..
“ചാരു നിനക്ക്പൈ സ എവിടെന്ന കിട്ടിയേ..” പിറ്റേന്ന് കോളേജിൽ വന്നപ്പോൾ ദേവു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. “
“അച്ഛന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയതാ..”
“ആണോ.. ഞാൻ തിരിച്ചു തരാം ട്ടോ കുറേശേ..”
“വേണ്ടാ..ചേച്ചി.. അച്ഛന്റെ കാശല്ലേ.. ചേച്ചി തരേണ്ട ട്ടോ…”
“എന്നാലും..”
“ഒരു എന്നാലും ഇല്ല.. കാഴ്ചകൾക്ക് പഞ്ഞമില്ല.. ജീവിതത്തിനും അനുഭവത്തിനും പഞ്ഞമില്ല.. ആകെ പഞ്ഞമുള്ളത്.. മനുഷ്യത്വമുള്ള മനസിനാ.. അത് ചേച്ചിക്ക് ആവോളം ഉണ്ട്..
അത് മതി..” അതും പറഞ്ഞു ചാരു ക്ലാസ്സ്‌ റൂമിലേക്ക് കയറി…
ശുഭം
